مثل همه

کسی نیست اینجا به غیر از خدا

کسی نیست دنیا پر از خالیه 

عزیزم اگه شعرم از غم پره

بدون علتش ناخوش احوالیه

یکی هست اینجا که مثل همه س

به جز اینکه مثل همه شاد نیست

به جز اینکه فهمونده دنیا بهش

که دنیاش اونی که میخواد نیست

تو تاریکی محض این روزها

یه شمعی مثه مرد سوسو زده

یه مردی که بر عکس جریان آب

تا جایی که جا داشت پارو زده

یه عمره که برعکس جریان آب 

تا جایی که جا داشت پارو زدم

ولی مبدأ رود مرداب بود 

همه عمرمو اشتباه اومدم 

ولی دیگه راهی نمونده برام

جز اینکه همینجور قبولم کنی

میگن احتمالش زیاده نیای

تو این احتمالو باید کم کنی